Ο Σωτήρης Θεοχάρης και ο Δημήτρης ο Σπυρόπουλος γνωρίστηκαν τυχαία στο "Dragon Fly", ιστορικό στέκι της εποχής στην Αθήνα, προς το τέλος του 1983, και ψάχναν τότε για άτομα προκειμένου να φτιάξουνε γκρουπ. Γνώρισαν το Στάθη Παπανδρέου και το Μίμη Αλημπράντη και η μπάντα ξεκίνησε να κάνει πρόβες, στην αρχή στο σπίτι του Θοδωρή Ηλιακόπουλου όπου έκανε πρόβες εκείνη την εποχή η "Γενιά του Χάους". 
Η πρώτη τους εμφάνιση έγινε στις 16 Οκτωβρίου του '83 στο σινεμά "Ανεμώνη" στην Αγ. Παρασκευή, μαζί με τους "Γενιά του Χάους". Ο Μίμης Αλημπράντης αποχώρησε και την θέση του στο μπάσο την πήρε η δεκατετράχρονη Μαρία Βασιλάκη, την οποία διαδέχτηκε ο Νίκος Ζούμπερης, ενώ τελικά το σχήμα σταθεροποιήθηκε με τον Νίκο 'Τσουλούφη' Χαραλαμπόπουλο. Επίσης άλλαξε η θέση στα τύμπανα και ήρθε ο Γιάννης Βεναρδής (ex "Γενιά Του Χάους"). Με αυτήν τη σύνθεση που ήταν και η μακροβιότερη, έδωσαν πολλές συναυλίες στην Αθήνα, στην Πάτρα, το Αγρίνιο, τα Μέγαρα και άλλες πόλεις και στα στέκια της εποχής όπως "Αρετούσα", "Skylab", "Mad", "Πήγασος", "127db", "Rodeo" κ.α. Η πιο σημαμαντική συναυλία τους έγινε το '85 στα Προπύλαια, μπροστά σε εφτά χιλιάδες άτομα κοινό. Μαζί τους παίξαν κι άλλα γνωστά συγκροτήματα του χώρου και η συναυλία έγινε για την εναντίωση τους στην "επιχείρηση Αρετή". 
Στην τρίχρονη πορεία του το συγκρότημα κυκλοφόρησε μαζί με τους "Γενιά του Χάους" την split κασέτα σε παραγωγή της "Art Nouveau" το '83 με τίτλο "Καλή 'Ορεξη". Συμμετείχε το '84 στη συλλογή "Διατάραξη κοινής ησυχίας" με δύο τραγούδια και στη Φινλανδική συλλογή "Lasta EP II" της "ST Records" με το κομμάτι "Εφιάλτης". Το '85 ένας φίλος του συγκροτήματος, ο Θανάσης Βελισσαρόπουλος, πήρε από τα μέλη της μπάντας εφτά κομμάτια τους από πρόβα, και τα μοναδικά με το Ντίνο Ζούμπερη στο μπάσο, τα οποια κυκλοφόρησε σε μια split κασέτα με τους "Απόγνωση". Κυκλοφόρησε μόνο έναν ολοκληρωμένο δίσκο με το όνομα "38 Χιλιοστά" το '86, από την "Enigma records" σε οχτακόσια αντίτυπα. Τελευταία τους εμφάνιση ήταν το '86, στο δημοτικό θέατρο Καλιθέας. Μετά από αυτήν, στα τέλη του '86, οι "Αδιέξοδο" διαλύονται.
Ο Σωτήρης Θεοχάρης βρέθηκε στους "Στάχτες" και αργότερα στους "Σπυριδούλα" να γράφει στίχους και να τραγουδάει. Ο Δημήτρης Σπυρόπουλος σχημάτισε τους "Deus Ex Machina", όπου αργότερα πήγε και ο Νίκος Χαραλαμπόπουλος σαν τραγουδιστής. Ο τελευταίος σχημάτισε αργότερα τους "Tilt". Ο Γιάννης Βεναρδής έφυγε στην Αμερική για σπουδές το '85 και όταν επέστρεψε βρέθηκε στους "Λευκή Συμφωνία", "Ζημιαα" και από το '99 στους "Deus Ex Machina". Ο Μίμης Αλημπράντης μπάρκαρε και έκτοτε χαθήκε. Η Μαρία Βασιλάκη έπαιξε στους "Despise" και ο Νίκος Ζούμπερης έπαιξε στους "Echo Tatoo" και έκανε ένα πέρασμα από τους "Ζημιαα". Τέλος, ο Στάθης Παπανδρέου έπαιξε στους "Split Image". 
Οι "Αδιέξοδο¨" υπήρξαν αληθινοί μπροστάρηδες στην υπόθεση πανκ στην Ελλάδα. Σε μια σκληρή και τελείως ΠΑΣΟΚοκρατούμενη εποχή, σε μια περίοδο της "δήθεν" αριστεράς και του ψεύτικου σοσιαλισμού, τόλμησαν να γράψουν μερικά απο τα πιο πολιτικοποιημένα και αιχμηρά τραγούδια που ηχογραφήθηκαν ποτέ στην ιστορία του ελληνικού ροκ από καταβολές του. Με ήχο ακατέργαστο, πρωτόγονο καμιά φορά, με κιθάρες βρώμικες, φωνητικά απο το χάος και μια απολύτως συνεπή "αναρχοπανκ" αισθητική (σε καιρούς που ο όρος ήταν άγνωστος στην Ελλάδα...) πέρασαν στην αθανασία ως το βρώμικο διαμάντι της ντόπιας underground σκηνής στα μέσα του '80. Και για παραφράσουμε και κάποιο τραγούδι τους, αυτοί λοιπόν έκαναν την "τέχνη" τους. Κι εμείς μείναμε πιστοί στην "υποκουλτούρα"...